Korte inhoud
Het verpauperde stadje Gullen staat een bijzonder evenement te wachten. 45 jaar geleden vertrok Claire Zachanassian er als arm meisje, nu keert ze als de rijkste vrouw ter wereld voor een kort bezoek terug. De inwoners hopen dat met haar komst het half failliete stadje een opleving zal doormaken. Op het vervallen station zijn de voorbereidingen nog in volle gang als de sneltrein per noodrem tot stilstand komt. Twee uur eerder dan verwacht betreedt Claire Zachanassian haar geboortegrond, oud, afgetakeld en in het zwart gekleed als ‘een Griekse schrikgodin’. In noodtempo wordt haar alsnog een ontvangst bereid en in een feestelijke optocht trekt de miljardaire, compleet met koffers en een doodskist, de stad in. Na een toespraak door de burgemeester belooft zij het stadje één miljard in ruil voor het herstel van het onrecht dat haar vroeger hier is aangedaan. Zij wenst de dood van Alfred Jil, haar jeugdliefde. Meer dan 45 jaar geleden verwekte hij bij haar een kind, liet haar door middel van valse getuigenissen aan haar lot over, waarna zij in de prostitutie belandde. De bevolking wijst met een onthutst gebaar “Wij zijn geen heidenen” het voorstel van de hand. Maar Claire neemt haar intrek in het hotel en wacht. Al snel echter wordt de kruidenierswinkel van Jil platgelopen door stadsgenoten die hun aankopen allemaal laten opschrijven. De ongeruster wordende Jil vraagt zich af of zijn klanten hem ooit terugbetalen. Nadat hij tevergeefs naar bescherming heeft gezocht en niet alleen bij de politie, maar ook bij de burgemeester en dominee onbetaalde aankopen bespeurt, concludeert hij: “De stad maakt schulden. Met de schulden stijgt de welvaart. Met de welvaart de noodzaak mij te doden.” Nadat een vluchtpoging per trein is mislukt, loopt de spanning snel verder op. De burgemeester probeert Jil over te halen tot zelfmoord, maar deze weigert. In plaats daarvan belooft hij zich te zullen schikken naar de wil van het volk. Dat spreekt zich in een volksstemming unaniem uit voor de 1 miljard, “niet omwille van het geld, maar omwille van de gerechtigheid.” Het doodsvonnis wordt hierna onmiddellijk voltrokken. Nadat de genadeloze Claire het lijk van Jil heeft aanschouwd en de cheque aan de burgemeester van het feestende Güllen heeft overhandigd, vertrekt zij met haar personeel naar Capri
Auteur
Friedrich Durrenmatt
vertaling en bewerking: Max Dikker, Karel Muller
Regie
Wolf Engel
Dans
Hans Bannink en Nicole Bruggeman
Muziek
Rob vd Elskamp
Decor
Olv Udo Rasch
Grime
Leden TOP
Geluid
Jan Beltman
Licht
Peter Langeveld
Souffleur
Sheila Rasch
Rolverdeling
Claire Zachanassian | Ruth van Lier |
Haar echtgenoten 7,8,9 | Yorke Eerten |
De butler | Henk van Aalst |
Toby | Johan Stegeman sr |
Roby | Fred Duistermaat |
Koby/ journalist 1 | Jannie vd Most |
Loby/journalist 2 | Tineke la Roi |
Alfred Jill | Wim Dinkelman |
Mathilde, zijn vrouw | Rieky Koert |
Ottilie, zijn dochter | Hedy vd Laan |
Karl, zijn zoon/Turner | Harm Beskers |
Burgemeester | Frans Kappert |
Burgemeestersvrouw | Gerrie Groenouwe |
Dominee | Sander van Voorst |
Rector | Steef Athmer |
Dokter | Bart Reerink |
Brigadier/stationschef | Daan Bomhof |
1e burger | Frank Beltman |
2e burger | Suzanne Harthoorn |
3e burger | Marloes Wubbels |
4e burger | Iemke Fernhout |
Schilder | Annelien Sligman |
Conducteur | Johan Stegeman jr |
Radioreporter/ juffrouw Louise | Victoire Grimmelt |
Cameraman | Maybritt van Uem |
Datum en locatie
9 november
Schouwburg Lochem